2.11 Conrad en Barron Hilton

De wereldberoemde Hollywoodster Zsa Zsa Gabor herinnerde zich nog goed dat ze in 1984 was opgebeld door Donald Trump, terwijl zij in een van zijn hotels verbleef. ‘He wanted to know all about Conrad. He said that he admired him very much and had always wanted to be another Conrad Hilton.’ Gabor was ooit vijf jaar lang getrouwd geweest met Conrad Hilton, die was overleden in 1979. Zij had Donald Trump nog nooit ontmoet, maar hun eerste gesprek was haar positief bijgebleven: ‘We ended up chatting for nearly an hour. He was nice and I had the feeling he was quite wonderful.’¹ Hilton was in de jaren ’60 een wereldberoemde naam en is dat anno 2020 nog steeds, zij het in mindere mate. De door Conrad opgerichte hotelketen was destijds de beroemdste ter wereld.

Geheel terecht schreef Donald in zijn boek The Art of the Deal: ‘the Hilton name was about as all-American as you could hope to find.’² De naam Hilton stond synoniem voor kwaliteit en glamour. Dat wilde Trump ook. De opening van elk nieuw Hilton-hotel was een spektakel, werd bezocht door beroemheden en ging gepaard met de nodige aandacht van de pers. Niet onbelangrijk: Conrad zette zijn achternaam op al zijn gebouwen, een lichtend voorbeeld dat Trump enthousiast zou navolgen.

Minstens even belangrijk voor Donald was Conrads zoon, Barron Hilton. Barron breidde in de jaren ’70 het Hilton concern van zijn vader uit met een lucratieve casinotak. In Las Vegas kocht hij twee casino’s, het Las Vegas Hilton en de Flamingo Hilton. Het bleek een gouden greep, want in 1985 zorgden de casino-inkomsten voor bijna de helft van de totale concernwinst. Begin jaren ’80 maakte Barron de overstap naar  Atlantic City. Hij investeerde honderden miljoenen dollars in een nieuw te bouwen hotelcasino. Donald bouwde in die jaren ook zijn eerste hotelcasino in Atlantic City. In 1985 kocht hij zijn tweede casino daar, van Barron Hilton.

Rolmodellen zijn voorbeelden waarin je iets van jezelf herkent en die op een bepaald gebied verder zijn dan jij op dat moment, die iets kunnen wat je zelf zou willen kunnen, iets hebben wat je zelf zou willen hebben, iemand zijn die je zelf zou willen zijn, of een leven leiden dat jij zou willen leiden. Het kunnen echte mensen zijn in ons leven, zoals een familielid, een leraar, lerares of coach, of iemand anders in onze omgeving, bijvoorbeeld in de organisatie waar wij bij horen, zoals je leidinggevende of een collega.

Een tweede categorie rolmodellen bestaat uit echte personen die we alleen van afstand kennen uit verhalen of uit de media, een beroemdheid van nu of uit het verleden. Voor Donald Trump was Conrad Hilton zo iemand. Hij heeft de in 1979 overleden hotellegende nooit ontmoet. Maar diens zoon Barron wel. Barron, de tweede zoon van Conrad, groeide op in de hoogste kringen en behoorde zijn hele leven tot de Amerikaanse elite. Op de foto schudt Barron Hilton de hand van president Ronald Reagan.³ Barron Hilton overleed in 2019, op 91-jarige leeftijd. Vanaf 1966 had hij de door zijn vader opgerichte hotelketen 30 jaar lang geleid.

De Hilton-dynastie bevatte voldoende aanknopingspunten voor Donald om er zich mee te kunnen identificeren. In zekere zin leek de oude Conrad Hilton op Donalds eigen vader Fred, maar diens blikveld had zich altijd beperkt tot Queens en Brooklyn. Hilton daarentegen was wereldberoemd, met recht een household name. Zowel Conrad Hilton als Fred Trump waren oprichters van een imperium en stamvaders van een dynastie. Beiden hadden hun oudste zoon naar zichzelf vernoemd. Zowel Conrad als Fred hadden behalve een of twee dochters ook drie zonen, die zij een rol in hun organisatie hadden toebedeeld. Conrads oudste zoon, Conrad Junior, werd Nicky genoemd (naar zijn tweede naam Nicholson). Conrad vernoemde zijn tweede zoon (William) Barron naar zijn vrouw Mary Barron. Zijn derde zoon noemde hij Eric. Op de foto zien we van links naar rechts: Barron Hilton, Conrad Hilton Sr., Conrad Hilton Jr. (Nicky) en Eric Hilton.

De oudste zoon Nicky kon de hoge verwachtingen van zijn vader niet waarmaken. Hij had al op jonge leeftijd een kort huwelijk met actrice Elizabeth Taylor, bleek later een geheime affaire te hebben gehad met zijn stiefmoeder Zsa Zsa Gabor, en was verslaafd aan gokken en alcohol. Hij  overleed op zijn 42^ste, in 1969, aan een hartaanval als gevolg van zijn alcoholverslaving.

Conrads tweede zoon Barron werd zijn ware troonopvolger in 1979. Donald was ook de tweede zoon. Ook hij werd de ware troonopvolger van zijn vader. Net als Conrad Hilton Jr. kon Fred Trumps oudste zoon, Fred Jr., de hoge verwachtingen van zijn vader niet waarmaken. Fred Jr. overleed op zijn 43^ste aan de gevolgen van een alcoholverslaving. Gezien de opvallende parallellen tussen beide families is het niet verwonderlijk dat Donald niet alleen de oude Conrad Hilton bewonderde, maar zich ook met diens tweede zoon Barron identifeerde. Barron was 19 jaar ouder dan hijzelf en liep op menig gebied voor op Donald. Reden voor een inhaalrace.

Er heeft altijd enige afgunst doorgeklonken in de term ‘The Lucky Sperm Club’, waarmee Donald Trump Barron Hilton en vergelijkbare rijke afstammelingen aanduidde: ‘He was born wealthy, and bred to be an aristocrat.’⁴ Hoewel hij dat zelf eigenlijk ook was – zijn vader was multimiljonair en zij woonden in de grootste villa van de buurt – heeft Donald zich als jochie uit de New Yorkse buitenwijk Queens altijd een outsider gevoeld, die hard moest knokken om toe te treden tot de heersende elite. Dat thema zien we keer op keer terug in Trumps leven. Tijdens de jaren ’80 zei hij vaak ‘Not bad for a kid from Ocean Parkway’.⁵ Pas in 2009 schreef Trump in zijn boek Think like a Champion: ‘I consider myself very fortunate to have had this education from my father from an early age. I believe it gave me a great advantage, and I often say that I’m a member of the lucky sperm club.’⁶ Kennelijk vond hij pas op 63-jarige leeftijd dat hij tot de club van de Barron Hiltons van deze wereld was toegetreden.

Ik vermoed dat de jonge Donald Trump diep in zijn hart graag de zoon van Conrad Hilton was geweest. In mijn ogen is het dan ook geen toeval dat Donald zich gedurende de jaren ’80 in zijn gesprekken met de pers geregeld voordeed als ‘John Barron’,⁷ wat hij onder ede bekende tijdens een rechtzaak in 1990:⁸ ‘I believe on occasion I used that name.’ Er zijn nog meer aanwijzingen. Trump noemde zijn eigen tweede zoon Eric (de naam van de derde zoon van Conrad Hilton) en zijn derde zoon Barron (de tweede zoon van Conrad). Toen er in 2004 sprake was van een mogelijk toneeldrama gebaseerd op Trumps leven was een van zijn belangrijkste eisen dat de achternaam van de hoofdpersoon Barron zou zijn.⁹

William Barron Hilton, geboren in 1927, was opgegroeid in een familie met een aantal principes. Een daarvan was dat je keihard vocht voor waar je in geloofde. ‘That’s what Hiltons do’, zei Barron. Een ander principe had hij ook geleerd van zijn vader Conrad. Hiltonbiograaf Randy Tarraborrelli schreef in zijn boek The Hiltons over Barron: ‘He said that his father taught him to take advantage of every situation that could potentially provide a profit.’¹⁰

Diezelfde vader had Barron in zijn testament opgezadeld met een uiterst bescheiden erfenis of, zoals Donald Trump het empatisch beschreef in zijn The Art of the Deal: ‘When Conrad died in 1979, he totally screwed Barron. There is no nicer way to say it. Conrad believed very strongly that inherited wealth destroys moral character and motivation. I happen to agree that it often does.’¹¹

Conrad had zijn 27% aandelen in het concern daarom ondergebracht in de Conrad N. Hilton Foundation, waardoor Barron niet de volledige controle had over het door zijn vader opgebouwde imperium. In 1984 was Barron al vijf jaar bezig met een rechtzaak om deze ‘fout’ recht te zetten. Zijn grote angst was dat het concern een te makkelijke prooi zou zijn voor een vijandelijke overname, een mogelijkheid waarvan hij wist dat ook zijn vader dat als een reëel gevaar had gezien. Hij was aan de winnende hand, maar hij was ook moegestreden. Ondertussen was hij druk bezig met de grootste onderneming die het Hilton concern ooit had ondernomen: de bouw van een enorm Hilton casino-hotel met 703 kamers in Atlantic City.¹² Hij had er al $320 miljoen aan uitgegeven.

Op 28 februari 1985 werd Barron onaangenaam verrast door een beslissing van de New Jersey Casino Control Commission. Hij had al 1000 medewerkers aangenomen, want zijn hotel zou over drie maanden opengaan, maar een casinolicentie werd hem geweigerd, wegens banden die een van zijn advocaten had met de maffia. Barron had dit niet zien aankomen. Niemand eigenlijk. Hij was ‘shocked and stunned’. Een van zijn managers zei: ‘You have to remember that, for Barron, everything he ever did was measured by whether or not Conrad would approve of it. It was always about honoring his father. No matter how successful he became with it, it was still Conrad’s company, at least as far as he was concerned.’

Bij het bestuderen van Trumps rolmodellen viel mij op dat bij een aantal van hen een beroemde vader, als patriarch of stichter van het bedrijf, een bijna allesoverheersende rol had gespeeld in hun leven. Dit was het geval bij William Zeckendorf Jr. en dit was ook het geval bij Barron Hilton. Donald Trump herkende zijn eigen vaderthema bij die mannen. Ook hun plaats in de kinderrij speelde mee. Omdat Barron als tweede zoon, net als Donald, aanvankelijk niet de logische troonopvolger was geweest, kon Trump meer met hem meeleven dan hij had gekund bij William Zeckendorf Jr.. Een wezenlijk verschil tussen Barron en Donald in de jaren ’80 was dat Donalds vader toen nog leefde en hem steunde, terwijl Barrons vader toen al was overleden.

De wereldgeschiedenis wemelt van sterke verhalen over koningen en kroonprinsen, hun veroveringen en veldslagen, hun koninkrijken en hun huwelijken, hun opkomst en hun ondergang. Sommige van die verhalen zijn waargebeurd, andere zijn mythes. De verhalen van de Hilton en de Trump Dynastieën zijn de moderne, Amerikaanse versies daarvan. Koning Conrad keek vanaf een levensgroot schilderij toe hoe zijn zoon Barron na zijn dood de familienaam beheerde, zoals de oude koning Fred jaren later vanaf een foto in The Oval Office toe zou kijken hoe de nieuwe koning Donald het land regeerde. Fred Trump overleed in 1999. Zowel Barron als Donald wisten zich altijd bekeken door de vorige koning. Hun voornamen waren weliswaar niet dezelfde als die van hun vaders, maar hun achternamen wel. Hun eer als heersers was onverbrekelijk verbonden aan de illustere namen Hilton en Trump.

Nadat hem een casino licentie in Atlantic City was geweigerd reflecteerde Barron met zijn manager over zijn aanpak, die hij vergeleek met die van zijn vader: ‘Maybe we were a little bit too eager. Probably Conrad would have gotten the license first, then built.’¹³ De manager merkte op dat Conrad veel conservatiever was geweest dan Barron en dat de concurrentie in Conrads dagen niet zo intens was geweest als nu: ‘Today, you got your Donald Trumps, you got your Steve Wynns… Why, it’s a different world.’ Steve Wynn was de 43-jarige eigenaar van de succesvolle Golden Nugget-hotels in Las Vegas en Atlantic City. Wynn en Trump waren concurrenten van elkaar en van Hilton. Toch kon Barron het beeld niet van zich afschudden dat zijn vader op hem neerkeek en dacht ‘What the hell were you guys thinking?’

Aan de andere kant van het land kreeg Donald Trump al snel een telefoontje van een vriend: ‘Did you hear about Hilton? They got turned down for a license.’¹⁴ Trump herinnerde zich: ‘I felt bad for Hilton. I decided to give him a call. We had never met, so it was more like a friendly call from one colleague to another to commiserate over a dilemma.’¹⁵

Donald: ‘Hi Barron, how are you?’

Barron: ‘Not well, not well at all.’

Donald: ‘I can imagine, because what happened is just too bad.’

Barron: ‘I’ve got to tell you, Donald, that I didn’t expect it, it caught me totally by surprise.’

Donald vertelde hem dat iedereen verrast was, dat hij met hem meeleefde en beëindigde het gesprek met: ‘Look, Barron, I have no idea what you want to do with this facility, but if for some reason you’re thinking of selling it, I’d be interested in buying it, if the price is right.‘¹⁶

Barron was zo ver nog niet: ‘Let me discuss it with the board and the family and get back to you.’¹⁷

Hilton twijfelde intens over zijn volgende stap. Enerzijds wilde hij het besluit van de Commission aanvechten: ‘I believe my dad would fight this with everything in him.’ Anderzijds wilde de Hilton Board liever dat hij het hotel verkocht, omdat een eventuele tweede afwijzing desastreus zou zijn voor de Hilton-aandelenkoers en de publieke opinie. Het pleit werd beslist toen een paar dagen na de afwijzing een geduchte partij zich aandiende: casinomagnaat Steve Wynn. Wynn bracht een vijandig bod uit op een deel van de aandelen van het gehele Hiltonconcern. Volgens biograaf Tarraborrelli was Wynn slim en een goede prater, maar miste hij Trumps ‘people skills’: ‘Barron had more admiration for Trump. He appreciated Trump’s telephone call, for instance. Little things mean a lot, even in big business.’

In maart 1985 ontmoetten Barron en Donald elkaar voor de eerste keer. Het was een bijzondere ontmoeting tussen twee mannen die sympathiek stonden tegenover elkaar. Trump: ‘Right away, I felt he was an amiable fellow, if not also extremely cautious. We went out onto the patio to chat.’ Barron uitte zijn frustratie over de afwijzing van zijn licentie. Trump herinnerde zich: ‘He was Barron Hilton, after all. As we spoke, I stood there wondering what Conrad would have done in that situation. I knew for sure what I would’ve done. I would’ve fought. I think that’s how Barron felt, too. But I also think his fighting spirit was compromised due to the fact that he was facing battles on more than one front.’¹⁸

Donald vroeg hoeveel geld Barron er inmiddels al in had gestopt. Barron wachtte even voordat hij antwoord gaf: ‘$320 million.’ Dat was veel geld, ook voor Donald, wiens grootste gok tot dan toe zijn eigen hotelcasino in Atlantic City was geweest, dat $220 miljoen had gekost (van andermans geld). Donald probeerde zijn gezicht in de plooi te houden voordat hij iets terugzei.

‘Well, I would say that that’s a pretty good figure,’ zei Donald.

‘Yeah, tell me about it,’ zei Barron.

‘It’s a real honor to meet you,’ zei Donald na enige tijd tegen zijn geestverwant en hij meende het.

‘I’m impressed with what you’ve done, too,’ antwoordde Barron Hilton. Ze schudden elkaars hand en spraken af contact te houden.¹⁹

Korte tijd later kreeg Trump bericht dat Barron Hilton open stond voor een bod van hem op het Atlantic City hotel dat zijn afronding naderde. Trumps eerste bod was $250 miljoen, waarvan hij wist dat het te laag was. Een paar dagen later verhoogde hij het naar $320, het bedrag dat Barron hem had verteld. Contant. Toen zijn grote tegenstrever Steve Wynn dat hoorde bood hij $344 miljoen, maar niet in contanten. Barron wees Wynns bod af en ging met Trump in zee: ‘I like this guy, Trump. He reminds me of my father. He’s a salesman, like Conrad Hilton, isn’t he?’

Jaren later blikte Trump terug op de situatie: ‘I understood Barron. I know that kind of guy because I am that kind of guy. For Barron, personality and character are important. It’s not just the deal that matters, it’s the people in it. Barron and I were on the same page.’²⁰ Trump kocht Hiltons hotel tegen alle adviezen in. Het bedrag leende hij van de Manufacturers Hanover Trust, de bank die hem zijn eerste geld had geleend voor de Grand Hyatt in New York en waar Barron Hilton een van de commissarissen was, op voorwaarde dat Trump persoonlijk garant stond. Trump: ‘At the time $320 million – even $250 million – represented by far the biggest gamble I’d ever taken in my life.’

Donald Trump had zijn aankoop vooraf nog niet eens zelf van binnen gezien: ‘If I’d told my father he would have said I’d lost my mind.’²¹ Maar hij vertrouwde op de reputatie van het merk Hilton: ‘What I remembered most was that first inspection after it was truly mine. I was amazed at the quality of the work Barron had put into it. I remember thinking, “All right, I get it, now. What I am seeing here is the Conrad Hilton influence, and it’s impressive.”’²²

In zekere zin had Trump zich nu ingekocht bij zijn gedroomde familie en kon hij zich laven aan de erfenis van zijn rolmodel Conrad Hilton. Trump: ‘All of those many years later, you could still feel the presence of the old man.’²³ Het zou mij niet verbazen als Donald al jaren daarvoor ook Conrads autobiografie uit 1957 had gelezen, getiteld Be My Guest. Hilton formuleerde er zijn zakelijke richtlijnen in en zijn 10 ‘rules for living’. Een aantal regels zal Donald ongetwijfeld hebben aangesproken, zoals regel 2. ‘Be big. Think big. Act big. Dream big.’ Regel 4 was echter niet aan hem besteed: ‘Be honest’.

Trump noemde zijn van Hilton overgenomen hotel eerst Trump Palace, maar daar maakte concurrent Caesar’s Palace bezwaar tegen, waarna hij het omdoopte in Trump’s Castle Hotel & Casino.²⁴ Het werd geopend op 17 juni 1985. De leiding van zijn kasteel gaf hij in handen van zijn vrouw Ivana, maar de kasteelvrouw had op dat gebied nog geen enkele ervaring. Het was een kenmerkende actie voor Donald Trump, maar het is de vraag of Conrad Hilton het ook zo zou hebben gedaan.