2.5 Corruptie

De jonge Donald Trump claimde een Amerikaanse senator te kunnen omkopen voor $200.000. Dat beweerde hij na het lezen van een krantenartikel over de arrestatie van een burgemeester in New Jersey voor het ‘allegedly’ aannemen van een ‘bribe’ van $800,000 van een projectontwikkelaar. Trump riep uit: ‘There is no goddamn mayor in America worth $800,000.¹ Verslaggever Wayne Barrett schreef al in 1978  in zijn tweede artikel over Trump in het New Yorkse blad The Village Voice: ‘We’ve been looking into a world where only the greed is magnified … In it are the men elected to lead us and those who buy them. And in it, unhappily, are the processes and decisions that shape our city and our lives.’² Hij had het over ‘corruptie’. Het is een van de uitingsvormen van een dictator en Trump is er goed in. Hij heeft het geleerd in de jaren ’70, ’80 en ’90, onder de bezielende begeleiding van zijn vader Fred Trump en van zijn mentor Roy Cohn.

Roger Stone, Trumps politiek adviseur en eveneens een pupil van Cohn, merkte eens op: ‘Donald was always a generous contributor to both Republicans and Democrats, because he knew how the system worked. Andrew Stein, de borough president van Manhattan, bevestigde de gulle bijdragen van Trump: ‘He contributed a lot of money to my campaigns and others. He just had a natural affinity for politics.’ Ja, zo kun je het ook noemen: ‘affinity for politics’.

Journalist Tom Robbins had een ander, kritischer perspectief op de gang van zaken: ‘Donald gave Andrew Stein a lot of money. In turn, Andrew Stein backed him on every single thing he ever wanted.’³ Ed Rendell, een politicus, zat ook aan de ontvangende kant: ‘He gave me little money to run for mayor (of Philadelphia, FS). And when I ran for governor (of Pennsylvania, FS) he gave me significant money, somewhere between $20,000 and $50,000.’⁴ Donald Trump wist dus inderdaad precies waar hij het over had toen hij als presidentskandidaat opmerkte: ‘So I’ve watched the politicians. I’ve dealt with them all my life … They’re controlled fully – they’re controlled fully by the lobbyists, by the donors, and by the special interests, fully.’⁵

Tijdens het eerste Republikeinse verkiezingsdebat in augustus 2015 zei Trump: ‘Well, I’ll tell you what, with Hillary Clinton, I said, “Be at my wedding”, and she came to my wedding. You know why? She had no choice, because I gave.’ Hij had via zijn Trump Foundation ten minste $100,000 aan de Clinton Foundation gedoneerd en zes keer gedoneerd aan Hillary’s eerdere campagnes, en hij had Bill Clinton vrij toegang gegeven tot zijn Golf Clubs. Trump loog niet toen hij tijdens zijn presidentscampagne claimde: ‘Nobody knows the system better than me.’

Hij loog wél toen hij er aan toevoegde: ‘I alone can fix it.’⁶ Het systeem ‘fixen’ deed hij natuurlijk niet. Integendeel. Waarom zou hij? Hij benutte het liever, zoals elke dictator dat doet. Barrett merkte de dag na Trumps verkiezing op: ‘Shamelessness is a skill.’⁷

Wayne Barrett schreef over Trump: ‘He had prided himself on never having met a public official, a banker, a lawyer, a reporter, or a prosecutor he couldn’t seduce. Some he owned, and others he merely manipulated.’ Zoals Trump het zag, volgens Barrett, ging het er niet om dat iedereen een prijs had, maar dat hij wist wat die prijs was. Barrett: ‘“Everybody tries to get some money” was his assessment in one unpublished interview of what motivates the people he dealt with. It was his one-sentence summary of human nature.’⁸

Donald leerde zowel van zijn vader en zijn vaders vrienden als van Roy Cohn hoe corruptie werkte, en hoe volksvertegenwoordigers, ambtenaren, overheidsdiensten en planningscommissies effectief konden worden gemanipuleerd, resulterend in bouw- en verhuurvergunningen, voorkeursposities, subsidies of belastingvoordelen die op konden lopen tot tientallen miljoenen dollars.

Zijn vader was in Brooklyn al zeer goed bevriend met overheidsfunctionaris Abe Beame op het moment dat Beame burgemeester werd van New York in 1974. Net op tijd om Donald de geloofwaardigheid te bezorgen die hij nodig had voor zijn eerste deal in Manhattan, de aankoop en renovatie van het Commodore Hotel. Toen de vertegenwoordiger van de verkopende partij, Ned Eichler, het bewijs wilde zien van Donalds invloed, regelde Donald de volgende dag een ontmoeting met burgemeester Beame. Beame deed wat van hem werd verwacht. Hij ontving Eichler, sloeg zijn armen om Fred en Donald Trump heen en zei: ‘Whatever Donald and Fred want, they have my complete backing.’⁹

Beame’s locoburgemeester Stanley ‘Bugsy’ Friedman, aan Trump voorgesteld door Cohn, speelde een vitale rol in het regelen van een record belastingkwijtschelding voor Trumps Commodore Hotel. Later werd Friedman partner bij Cohns advocatenkantoor. Nog later werd hij veroordeeld tot 12 jaar gevangenstraf wegens federale gangsterpraktijken.¹⁰

Trouw aan Copy Cohn – les 9. Pay politicians of both parties doneerde Trump altijd fors aan politici tijdens verkiezingscampagnes. Toen het congreslid Hugh Carey zijn kandidatuur aankondigde voor het gouverneurschap van de staat New York, doneerde de Trump Organization $50,000 en hielp met een lening van $300,000.¹¹ Carey verkeerde in dezelfde politieke kringen in Brooklyn als Fred Trump en Abe Beame. De Trump Organization werd de op-een-na-grootste donor van Carey’s campagne (de grootste donor was Carey’s broer). In 1975 werd Carey gouverneur, precies volgens plan. Tijdens een lunchafspraak met Eichler zei de 29-jarige Donald enthousiast en zo luid dat het hele restaurant getuige was: ‘Carey’s a wonderful guy. He can be trusted. He’ll do anything for a developer who gives him a campaign contribution.’¹²

Hypocrisie heet in Trumps universum slim opportunisme. Als zakenman in de jaren ’80 en ’90  ergerde Trump zich vooral aan de bemoeienissen van de overheid – soms terecht, soms onterecht – behalve als hij (of zijn vader) er voordeel van had. De Trump Organization zou niet hebben bestaan zonder overheidssubsidies, selectief vergunningenbeleid, of tientallen miljoenen dollars aan belastingvrijstellingen.

Donald Trump nam zijn corrupte handelswijze ongeneerd mee naar Washington. New York Magazine wijdde in april 2018 een creatieve voorpagina met bijbehorend artikel aan ‘corruption, specifically, the use of power for personal gain’. Het bevatte een opsomming van 117 corruptie-voorbeelden uit het eerste jaar. Hieronder een kleine greep uit de lijst.¹³

28 februari 2017 – Trump, eigenaar van 12 golfclubs in de Verenigde Staten, trekt een maatregel in die de watervervuiling op golfbanen aan banden legt.

6 april 2017 – Donald en Ivanka Trump ontmoeten de Chinese president Xi Jinping op Trumps landhuis Mar-a-Lago. Op dezelfde dag keurt China drie trademarks goed van Ivanka’s merken.

29 april 2017 – Trump nodigt de Filippijnse dictator Rodrigo Duterte uit in het Witte Huis. Duterte heeft Trumps partner in de Trump Tower van Manila benoemd tot economisch vertegenwoordiger in de Verenigde Staten.

5 mei 2017 – Trump geeft fast-track visa aan buitenlanders die minimaal $500.000 investeren in Amerikaanse panden. De volgende dag belooft Kushners zus visums aan Chinese investeerders, op voorwaarde dat zij $500.000 investeren in vastgoed van de Kushnerfamilie in New Jersey.

16 juni 2017 – Lynne Patton, een event planner en vriendin van de Trumpfamilie, wordt benoemd tot hoofd van de HUD-regio New York en New Jersey. In haar nieuwe functie kan zij federale subsidies direct door te sluizen naar vastgoedbezittingen van Trump.

18 oktober 2017 – Defensietoeleverancier L3 Technologies houdt zijn jaarlijkse meeting op Trump National Doral Golf Club in Miami. L3 is voor 84% afhankelijk van overheidsopdrachten.

19 oktober 2017 – Tegen de gangbare traditie in houdt Trump persoonlijk de sollicitatiegesprekken met kandidaten voor US attorneys in de districten waar hij zelf zakelijke belangen heeft. Voor de functie in New York kiest hij een van zijn campagnedonors.

14 november 2017 – Trump dringt in een telefoontje met de Argentijnse president aan op goedkeuring voor de bouw van een Trump Tower in Buenos Aires.

‘If we want to make America great again, we must clean up this corruption.’¹⁴ Dat zei Trump op 6 november 2016. Zodra je een dictator hoort zeggen dat hij de corruptie gaat bestrijden, weet je dat hij liegt. Het tegendeel gebeurt in zo’n geval. Als een dictator al iets tegen corrupte personen actie onderneemt is het om zijn opponenten weg te werken, met corruptie als voorwendsel. Doorgaans is de dictator corrupter dan alle anderen. Volgens sommige historici groeide de corruptie onder Trump tot een niveau dat niet meer was vertoond sinds de jaren ’20 van de vorige eeuw.¹⁵

Als eerste zakenman in de Amerikaanse geschiedenis die president is geworden zonder voorafgaande overheidsfunctie, kan Donald Trump kan zich goed inleven in de problemen van het Amerikaanse bedrijfsleven. Hij kent de beperkingen die overheidsregels over het bedrijfsleven uitstorten. Op 8 november 2016, een paar dagen nadat Trump tot president was gekozen, stapte zakenman Wilbur Ross uit de Democratische Partij om lid te worden van de Republikeinse Partij. Vervolgens droeg Trump hem voor als minister van Handel. In voorafgaande jaren had Ross voor een prikkie gesloten kolenmijnen gekocht. President Trump opende die kolenmijnen weer.¹⁶ Dat heet in het universum van Trump natuurlijk geen corruptie, dat heet slim, handig en logisch zakendoen. Voor wat hoort wat.

4 oktober 2017 – Tijdens de jaarlijkse board meeting van de National Mining Association zegt een kabinetslid van Trump: ‘Coal is fighting back. Clearly the president wants to revive, not revile, this vital resource.’ Vijf dagen later kondigt de Trumpregering aan dat het Obama’s Clean Power Plan zal intrekken. Dat plan moedigde staten aan kolen te vervangen door wind- en zonne-energie. Het zou kolenvervuiling met een derde terugdringen en $93 miljard besparen. Locatie van de meeting: het Trump International Hotel in Washington, D.C.

Trump benoemde in zijn regering bij voorkeur mensen die hem begrijpen, zijn voorbeeld volgen en delen in de corruptie, op kosten van de Amerikaanse belastingbetaler en zich liever niet laten beperken door wettelijke restricties en controlerende overheidsorganen.

2 maart 2017 – Trump nomineert Peter Wright, een advocaat van Dow Chemicals, om leiding te geven aan de EPA-regulering van chemische afvalverwerking. Dow heeft 100 vervuilde locaties, waar Wright nu de opruiming van zou moeten afdwingen.

Pas in juli 2019 werd de nominatie in de Senaat in stemming gebracht. Op 11 juli 2019 bekrachtigde de Senaat de benoeming van Wright, conform partijlijnen, met 52 stemmen voor en 38 stemmen tegen. Het was van levensbelang voor Trump en zijn zakelijke belangen dat dit in handen was en bleef van de Republikeinen. De Democratische senator Bob Menendez had er geen goed woord voor over, refererend aan een sterk vervuilde locatie van Dow Chemicals in Michigan: ‘As Dow’s self-styled “Dioxin Lawyer,” Mr. Wright points to the Midland site as one of his greatest achievements. But a New York Times investigation from last year tells a different story. It found that under Mr. Wright’s watch, Dow was accused of ‘submitting disputed data, misrepresenting scientific evidence, and delaying cleanup.’ Wat Menendez niet begreep was dat hij hiermee het ideale profiel beschreef waar Trump juist telkens naar zocht.

Senator Menendez voegde er aan toe: ‘Mr. Wright’s past indicates that if confirmed he will continue to mislead communities, continue to delay cleanups, and continue to sacrifice the health of our people for the bottom line of corporate polluters.’  Inderdaad! En dat is precies de bedoeling van Trump. Menendez had onbewust de essentie van Trumps beleid ontleed. We hebben President ‘Hydroxychloroquine’ Trump in de coronacrisis dezelfde dingen zien doen waar senator Menendez Mr. ‘Dioxin Lawyer’ Wright van beschuldigde: ‘submit disputed data’ (overschatting miljoenen coronatests), ‘misrepresenting scientific evidence’ (het aantal coronagevallen zou dalen naar bijna nul, een malaria-medicijn zou tegen corona helpen en het inbrengen van een reinigingsmiddel zou het coronavirus tegengaan), ‘delaying cleanup’ (herhaaldelijk te laat aanleveren van beademingsapparatuur en beschermende kleding), ‘mislead communities’ (dat het virus in april zou verdwijnen was slechts één van de vele misleidende verklaringen), ‘continue to sacrifice the health of people for the bottom line’ (de economie moest van Trump al met Pasen open, terwijl de piek nog moest komen; zijn bottom line bestaat uit populariteitspeilingen, gericht op zijn herverkiezing).

29 januari 2017 – Alex Azar, een voormalig lobbyist en president van een grote medicijnenfabrikant, wordt ingezworen als minister van Health and Human Services. Azar, wiens bedrijf onder zijn leiding de prijzen verhoogde van insuline en andere medicijnen, moest nu leiding geven aan het goedkoper maken van medicijnen.

Daar is nog weinig voortgang in geboekt. Azar verzette zich bijvoorbeeld tegen een plan van de Republikeinse gouverneur van Florida, Ron DeSantis, om goedkopere medicijnen uit Canada te importeren. In 2020 zou Azar internationale bekendheid verwerven als incompetente leider van het Amerikaanse coronavirusbeleid, totdat Trump de leiding overdroeg aan zijn vice president Pence.¹⁷

30 augustus 2017 – De door Trump benoemde EPA-baas Scott Pruitt spendeert $43.000 aan overheidsgeld om een geluidsdichte telefoonkamer in zijn kantoor te installeren, om geheime gesprekken te kunnen voeren met lobbyisten en corporate executives.

Dit was slechts een van de talrijke manieren waarop Pruitt misbruik maakte van zijn positie. Na bijna anderhalf jaar had Pruitts corruptie elke denkbare grens overschreden. Hij moest aftreden op 6 juli 2018.

16 oktober 2017 – GEO Group, de grootste Amerikaanse gevangenisonderneming met winstoogmerk, houdt zijn jaarlijkse conferentie in het Trump National Doral.

Het bedrijf had $450.000 gedoneerd aan de Trump-campagne en –inauguratie, nadat Obama had aangekondigd alle federale contracten met private gevangenisorganisaties te beëindigen.  GEO Group huurde ook twee voormalige medewerkers van Jeff Sessions, de Minister van Justitie, en een voormalige Trumpcampagnemedewerker in als lobbyisten. Een maand na Trumps beëdiging annuleerde Trump Obama’s plan. GEO Group mocht voor $110 miljoen een nieuwe gevangenis in Texas bouwen om immigranten vast te zetten en kreeg $44 miljoen om het in beheer te nemen.

Bovenstaande opsomming is slechts een kleine greep uit een heel lange lijst die de eerste 10 maanden van Trumps presidentschap betrof. Daarna is de corruptie alleen maar toegenomen. De man die in 2016 tegen de Amerikaanse kiezers zei dat hij het moeras wel even ging droogmalen, heeft het moeras alleen maar groter en drassiger gemaakt. Dat was voor iedereen die hem al langer kende geen verrassing. Corruptie is in het universum van Donald Trump altijd een normale, volledig geaccepteerde bouwsteen geweest in het opbouwen van zijn imperium. Het was een van de sleutelfactoren van zijn succes in New York, Atlantic City en de rest van de wereld, en het is dat nog steeds in Washington. Betrouwbare statistieken ontbreken in dit opzicht, maar ik vermoed dat Trump de meest corrupte president is die Amerika ooit heeft gehad.